0
Contact
voor kind
en volwassene
Hij trekt zich terug,
een eiland,
in zijn eigen cocon,
met zijn gedachten.
Geen verbinding,
geen idee waar zijn geest is,
Hij doet zijn ding
en communiceert niet.
Maar ineens,
vanuit het niets,
is er een opgekropte uitbarsting
van stille woede.
De omgeving deinst terug,
voelt zich onveilig,
op tenen lopend,
niet wetend hoe verder.
Carl Jung (psychiater/ psycholoog 1875-1961) beschreef het al. Globaal gezien zijn er twee persoonlijkheidstypen: de introverte en de extraverte. Op Wikipedia zijn beide typen uitgebreid beschreven. De introverte mens is gericht op de binnenwereld. Ze krijgen energie van op zichzelf zijn en zijn vaak rustig en bedachtzaam. De extraverte mens richt zich meer op de buitenwereld. Zij krijgen energie van andere mensen en zijn spraakzaam en open. Verschillende studies laten overigens zien dat beide typen verschillen van hersenactiviteit. Dat wist ik ook niet!
De meeste mensen hebben zowel extraverte als introverte kanten. Dit is afhankelijk van het gezelschap, hun gezondheid, de mensen om hun heen en hun leeftijd. Vaak is er wel een voorkeurskant. Tussen 0 -4 jaar is deze het meest zichtbaar.
Wanneer je gewoon logisch nadenkt, weet je het wel. De introverte spaart meestal emoties op. En de extraverte heeft vaak het hart op de tong. Hierdoor kan de extraverte soms best dominant overkomen waardoor de introverte in zijn eigen cocon schiet. Als de introverte mens onvoldoende praat, ontstaat er een situatie zoals hierboven.
Dan wordt het gedrag van de introverte juist dominant. De mensen om hem/haar heen voelen dat er wat is maar in zijn teruggetrokkenheid zwijgt diegene. De introverte kan zelfs iemand doodzwijgen. Dit heeft een weerslag op de omgeving, zij gaan op eieren lopen of worden zelfs angstig.
Er zijn genoeg voorbeelden in de media van eenlingen, vaak introverte mensen, die door hun omgeving als rustig worden beschreven. En dan opeens blijkt dat ze in hun hoofd van alles opgekropt hebben waarbij ze mensen neerschieten.
De bedoeling is dat als de introverte dan gaat praten, er begrip komt voor zijn emoties. Onzekerheid en onvoldoende eigenwaarde ligt ten grondslag aan het niet communiceren.