Ze had drie pubers en die vonden allemaal wat van haar: “Je zeurt altijd zo, je luistert niet als wij dat willen, je doet raar, je wordt oud, je krijgt rimpels, je werkt veel, niet dansen en zingen hoor want ik schaam me voor jou, je oogleden hangen, je krijgt een buik, ons vader is liever, je bent altijd chagrijnig…!”

De gevoelige moeder voelde zichzelf wegzakken en wist niet waar ze de kracht vandaan moest halen om weer te gaan staan. En daardoor herkende ze zich wel in sommige uitspraken van haar kinderen. Waar was nu de vrolijke vrouw gebleven? Omdat ze zichzelf voelde wegglijden, kon ze ook niet goed luisteren. Omdat de kinderen zich niet aan de regels hielden, ging ze zeuren.

Ze voelde zich ‘er niet meer toe doen’. En bovendien was ze ook nog in de overgang, het verminderde oestrogeen zorgde ervoor dat ze zichzelf een beetje kwijt was. De pubers vroegen haar om duidelijk te gaan staan. Zijzelf wist even niet waar ze de kracht vandaan moest halen.

Ze kwam er bovendien achter dat zij in haar eigen puberteit weinig tegengas mocht geven. Haar moeder drukte dit vaak wat dominant de kop in. Ze had voor zichzelf besloten dat haar kinderen zich wel mochten uiten. En die sloegen nu totaal door in het roepen van kwetsende dingen. Omdat ze niet gewend was dat zij ook haar emoties mocht uiten, liet ze alles maar over zich heen komen…
Ondertussen voelde ze dat haar energie weglekte en ging ze steeds meer mopperen. Haar eigenwaarde en zelfvertrouwen werd tot en nul gereduceerd. En dat gaf de pubers weer aanleiding om nog meer te roepen. Ze raakte in een negatieve vicieuze cirkel.

Ouders en pubers, het is best een lastig verhaal. Het is balanceren tussen luisteren maar ook voor jezelf opkomen en grenzen zetten. In de puberteit wordt de loyaliteit van de kinderen naar hun ouders minder. Je moet als ouder verdienen dat zij je zien. Pubers kunnen humeurig worden en heel onzeker over zichzelf. Dat komt omdat er allemaal dingen gebeuren waar ze moeite mee hebben. De eenvoudigste dingen kunnen enorm dramatisch opgeblazen worden. Wat andere jongeren denken wordt heel belangrijk. En soms doen ze maar dingen zonder de mogelijke gevolgen onder ogen te zien. Pubers hunkeren naar acceptatie en goedkeuring, vooral van hun ouders!

Het werd tijd dat de moeder met haar gevoel loskwam van haar eigen ouders en dat ze de pijn, die ze hierbij voelde, ging loslaten. Hierdoor voelde ze meer eigenwaarde en ik-kracht. En van daaruit kon ze beginnen om haar eigen emoties te uiten naar haar pubers toe. Ze voelde minachting van haar kinderen naar haar toe.  Hierdoor wilde ze de kinderen alleen maar ontlopen. Bovendien hielden de pubers zich niet aan de regels en afspraken van het huis. Ze voelde zich totaal niet serieus genomen door hen. De buitengrenzen waren verdwenen.

Toen de moeder steviger ging staan, voelde ze zich veel rustiger worden. Haar humor kwam terug en ze kon veel rustiger haar emoties voelen en verwoorden.  Ze zei de kinderen dat ze het heel moeilijk vond dat zij zich niet aan de afspraken van het huis hielden. Ook zei ze hen dat ze beter naar hen zou luisteren. Ook vroeg ze hen wat zij kon doen waardoor zij zich fijner voelden. En dat zeiden ze ook. Ze ontdekte ze dat ze meer invloed had dan ze dacht. Ze zag ook ineens weer de positieve kanten van haar kinderen en benoemde deze ook. Er ontstond een fijnere verbinding en ze voelde dat ze ertoe deed.