In het vorige blog (deel 1) zien we een reactie zien van een vader wanneer zijn dochter het schrift van de ander vernielt. Hij wappert straf weg en en neemt de actie niet serieus. In dit blog (deel 2) beschrijf ik waarom het nodig is om schuld en schaamte te voelen.

Om goed in je vel te zitten, waarbij je energie in je hele lichaam zit met een buikademhaling, kun je de eerste drie emoties goed voelen en heb je deze ook geaccepteerd:

1. Boosheid
2. Verdriet
3. Angst: onzekerheid, schuld en schaamte
4. Vertrouwen

De onderste laag is die van vertrouwen. Je voelt je rustig en ontspannen en blaakt van zelfvertrouwen.

De meeste mensen kunnen de emotie 'boosheid' heel goed voelen. Vooral in de deze maatschappij waarin iedereen maar voor zichzelf moet opkomen, wordt deze emotie flink geuit.

De emotie 'verdriet' is al wat moeilijker. Als je geen verdriet kunt uiten, beland je op den duur bij de psycholoog.

Nog een stap verder is het voelen van de emotie van 'angst'. Je geeft aan dat je wel eens onzeker voelt en dat je je schaamt en schuldig voelt. Als je dit durft toe te geven, ben je al een prettiger mens. Want hierbij geef je aan dat je het voor de ander vervelend vindt dat je door zijn grenzen bent gelopen. Er is namelijk geen mens die dat (onbewust) af en toe doet.
Als je deze emotie goed kunt voelen, respecteer je de grenzen van de ander.

Narcisten of mensen met een narcistische inslag kunnen meestal de emotie van boosheid heel goed voelen. Om het minste geringste worden ze boos en uiten ze dit ook. 'Het slachtoffer' (deze zit in de laag van verdriet: ik voel medelijden met mezelf) is voor narcistische mensen ook niet moeilijk te vinden. De emoties zoals 'schuld' en 'schaamte' of 'onzekerheid' kennen deze mensen niet. Als ze dit namelijk wel zouden voelen, zouden ze oprecht spijt hebben van hun acties.

Als het meisje van het vorige blog vaak deze situaties tegenkomt als bij het vernielen van het schrift, zal zij uiteindelijk narcistische kenmerken kunnen gaan vertonen. In de puberteit is dit kind niet meer te raken en zullen de ouders met de handen in het haar zitten. Er zullen steeds meer klachten komen over haar.

Wanneer de vader aan zijn eigen emoties zou gaan werken, zou hij erachter komen dat de reden dat hij geen schuld en schaamte kan voelen, in zijn puberteit ligt. In de puberteit zijn deze emoties moeilijker te voelen omdat die voorhoofdskwab nog niet genoeg ontwikkeld is. Aangezien de vader ouder is dan een puber, kunnen we constateren dat hij, qua emotionele ontwikkeling, hierin is blijven hangen. En dat is de reden dat hij bij dit probleem deze reactie geeft.

De emoties: schaamte en schuld zijn dus nodig om de grenzen van de ander te respecteren. Als je deze emoties kunt voelen, los je op een juiste manier problemen op.