0
Contact
voor kind
en volwassene
“Homo’s moeten ophouden met doen alsof het zo moeilijk is om uit de kast te komen!” zegt Johan Derksen. En met deze opmerking gooit hij een bom in Nederland neer. Hij gaat namelijk voorbij aan alle emoties van mensen, die er wellicht jaren over gedaan hebben om te vertellen, dat ze op het gelijke geslacht vallen.
Johan maakt hiermee het probleem, wat eronder ligt, meer zichtbaar. Namelijk dat het lijkt alsof wij in Nederland voorlopen in tolerantie naar ieders sexuele voorkeuren, maar dat het in realiteit nog helemaal niet zo is.
Aan het begin van de vorige eeuw was het echt niet gewoon om op straat de mensen te laten zien dat je als stel van elkaar houdt. De foto’s uit die tijd laten dat zien. Ik ben blij dat ik als hetero in deze tijd leef. Ik voel me vrij wanneer ik met mijn lief hand in hand over straat loop.
Homo’s hebben die vrijheid nog steeds niet. Bij vrouwen is het iets meer geaccepteerd dan bij mannen, maar er zit nog altijd een groot taboe op. Anno 2018 is het eigenlijk schokkend dat er nog steeds mensen zijn die zich binnenshuis vrijer voelen dan buitenshuis. Dat is ook de reden dat mensen er jaren over doen om uit de kast te komen. Het is namelijk niet de gemakkelijkste weg die ze kiezen.
Johan Derksen heeft een voorbeeldfunctie voor veel jonge jongens en hun vaders in Nederland. Zijn programma wordt goed bekeken. Vooral zijn cynisme en zijn ‘ik zeg wat iedereen denkt, maar wat niemand durft te zeggen’, spreekt aan. Door deze opmerking over homo’s laat hij een bepaalde groepering voelen dat hij op ze neerkijkt. Wanneer minister van Engelshoven van Emancipatie met hem wil praten, kijkt hij ook op haar neer. Hij noemt haar een hittepetit en zet haar weg als iemand, die alleen maar publiciteit wil.
Mensen die neerkijken op anderen, zetten zichzelf op een voetstuk en kunnen moeilijk schuld of schaamte voelen. Als hij dat wel had gevoeld
had hij wellicht aan een grote kentering in deze geschiedenis kunnen bijdragen: dat zowel lesbiennes als homo’s zich buiten op straat even vrij voelen als binnenshuis.
Dan had hij aan tafel gezeten met minister van Engelshoven om een plan te schrijven voor meer gelijkheid.
Dan zou hij die groep mannen, die homo’s niet accepteren en die zijn programma kijken, wellicht ten positieve kunnen beïnvloeden.
Dan zou hij een held zijn!
Een gemiste kans!