Dit blog is een vervolg op het blog van 13 reasons Why.

Mijn zoon van 13 jaar heeft nog maar één gedachte: "Ik wil niet meer leven", zei de moeder mij. "En in het reguliere circuit is pas over zes maanden een plek voor hem. Kan ik ook hier terecht?" Tijdens de eerste behandeling van de jongen, ontdekten we samen dat hij zijn gevoel helemaal kwijt was. Zijn hele lichaam was versteend.

Als je je gevoel kwijt bent, voel je geen emoties meer (boosheid, verdriet, angst en blijheid). Eigenlijk kun je alleen nog maar denken. En de gedachten zijn alleen maar negatief. "Ik wil niet meer, ik zie het niet meer zitten, ik wil niet meer leven". Wanneer de gedachten vaak voorkomen, ontstaat er meestal een stem in hun hoofd: "Je bent beter af als je dood bent, niemand gaat je missen, wat doe je nog in dit leven?". En "Als je dood bent, ben je meteen van al je problemen verlost". De stem doelt erop dat je rust gaat ervaren. Als de stem harder en krachtiger wordt (of er komen stemmen bij die nog meer negatiefs tegen je zeggen) komt er een overtuiging op: "Ik ben beter af wanneer ik uit dit leven stap".
Op een gegeven moment heb je niet meer de kracht om tegen de dominantie van de  stemmen op te kunnen en zul je eraan toe geven. Je verlangt ten slotte naar rust in je hoofd. Bovendien ben je ervan overtuigd dat dit de beste weg is.

Met de emotiemethode werk ik aan de negatieve overtuigingen in je hoofd. Ik heb meerdere keren ervaren dat de negatieve stem in het hoofd van een kind in één sessie verdween. Het resultaat hiervan is dat je als kind met je gevoel in een korte tijd (drie kwartier duurt een sessie) 180 graden draait. Wanneer je bij mij binnenkomt, ben je gericht op de dood en wanneer je naar buiten gaat, richt je je op het leven. En dit geeft al zoveel opluchting. Meestal komt zo'n jongen binnen een week nog eens om te voelen wat de oorzaak is van deze versteendheid en deze gedachte. Als je niet aan de oorzaak werkt, komt de versteendheid zo weer terug.

Stemmen in het hoofd ontstaan wanneer een kind zich onveilig voelt in een bepaalde situatie (vaak is het de school), waarbij er structureel door zijn grenzen wordt heengegaan. Er is veelal een pestverleden waarbij het kind zich uiteindelijk terugtrekt in zijn eigen wereld en 'versteend' raakt. Ook zie ik veelal dat er weinig verbinding meer is met de ouders. Ouders zien wel dat een kind zich terugtrekt in zijn eigen wereld, maar het lukt ze niet om tot hun kind door te dringen en vaak voelen ze zich machteloos. Wat ook wel voorkomt, is dat ouders denken dat deze terugtrekfase bij de pubertijd hoort en vervolgens dit maar laten, wachtend tot die fase over is. Terwijl juist de verbinding en de liefde van de ouders nodig is om het kind weer tot 'voelen' te brengen. Voelen doe je met je hart. Wanneer je depressief bent, gebruik je alleen maar je hoofd.

Ook deze jongen was in de laatste jaren van de basisschool heel veel gepest en had zich volledig afgesloten voor zijn ouders. Ouders hadden wel verschillende gesprekken gevoerd met hem, maar konden niet meer tot hem doordringen.

Na de eerste sessie kon hij pas weer stress voelen en ontdekten we dat zijn eigenwaarde door het pestverleden nihil was. Hij voelde zich na een sessie al een stuk blijer en kreeg eigenlijk direct weer verbinding met zijn ouders. Toen ik hem had losgemaakt van de pesters, zijn gehele pestverleden en de angst dat hij opnieuw zou worden gepest, kon hij vanzelf meer kracht voelen naar de kinderen van de middelbare school.
"Wat ervaar je nu van deze therapie", vroeg ik hem na de laatste sessie. "Ik voel me blijer, mijn hoofd is leger, de relatie met ouders is weer goed, ik voel me krachtiger naar de kinderen van de klas en ik heb weer zin in het leven". Het was een dankbaar resultaat.