Door een harde knal schrik ik wakker. Het onweert en zo te horen is dit niet ver weg. Het licht behoorlijk en de knallen komen er vlot overheen. Ik hoor iemand huilen. Wanneer ik uit het raam kijk, staan er twee pubermeisjes aan de overkant van het water. Wat ik voor huilen heb aangezien, blijkt lachen te zijn.

Terwijl het onweert, gaan ze te water. Een jongen staat aan de andere kant en maakt foto's. De regen komt met bakken uit de hemel. Ik heb het gevoel dat er drank in het spel is. "Wel foto's maken als het bliksemt, hoor ik een meisje roepen!" De jongen is trouw.

Ik voel me verantwoordelijk, maar sta vast. Zal ik de politie bellen? Zal ik naar buitengaan? Ik heb weinig kleding aan en blijf kijken. De meiden zwemmen naar de overkant en klimmen op de kant. Ook zij hebben weinig aan.

Pubers kunnen hele rare dingen doen. Ze voelen zich ongenaakbaar en tarten het lot. Dat heeft er mee te maken dat emotionele gebieden in hun hersenen overactief kunnen zijn, zeker wanneer ze in een groep zijn. Hierdoor kunnen ze zich vlug mee laten slepen door anderen. Het is de taak van de ouders om hun kinderen te begeleiden. Veiligheid staat voorop en dit is levensgevaarlijk. Als onweer 350 meter verderop in het water slaat, overleef je het op de plek voor mijn deur niet.

Als je kind puber is, weet je niet alles meer van je kind. Je kind gaat zich steeds meer losmaken van jou en heeft zijn eigen ruimte nodig. En niet alles wat hij meemaakt, wordt meer verteld. Dus je kunt als ouder ook niet alles controleren. Dat is ook niet echt gezond. Hoe krijg je het dan zover dat ook pubers letten op hun veiligheid? Dat ze voelen dat er grenzen zijn?

De volgende tips kunnen hierbij helpen:

1. Veiligheid
   De regel van veiligheid moet je al heel jong aanbieden. Het is belangrijk om al voor de basisschoolleeftijd kinderen hierop te wijzen. Zodat deze regel toch weer omhoog komt in het niet-ontwikkelde brein, wanneer ze in de puberteit komen. Wees streng hiermee, het is belangrijk.
   
   
2. Volgen
   Mogen jouw kinderen hun eigen gevoel (waar ze blij van worden) volgen wanneer ze een keuze maken voor een activiteit? Of ben je de hele dag je kinderen aan het regisseren? Sommige kinderen vinden het heerlijk om een tijdje achter de televisie of computer te zitten. Ze komen daar helemaal van bij, het ontspant hen. Op een gegeven moment zijn ze het zat en gaan ze vanzelf wat anders doen. Ga een beetje mee met de flow. Maar blijf wel alert op de tekenen van 'het doorslaan in één activiteit'.
   
   
3. Grenzen
   Zet grenzen neer, wanneer je merkt dat ze bij activiteiten doorslaan! Sommige kinderen verliezen zich in een spel van de computer. Als je je verliest in een activiteit, raak je het gevoel van je lichaam kwijt. Je gaat meer denken en je gedrag verandert in respectloos en brutaal zijn. Andere jonge kinderen poepen of plassen in hun broek, omdat ze niet meer kunnen voelen dat ze naar de wc moeten. Ook wanneer je kind zijn sociale contacten verliest, moet je aan de bel trekken.
   
   
4. Praten
   Praat met je kinderen over waar ze zich goed bij voelen. Kijk of ze zelf ook al grenzen kunnen voelen! Voelen ze zich goed bij kinderen die andere kinderen pesten? Voelen ze zich goed bij kinderen die over grenzen gaan? Voelen ze zich goed, wanneer je bij een dun laagje ijs er al heel stoer op gaan? Loop je mee met stoere kinderen of kun je bij jezelf blijven?
   Ga met je kind om zoals je zelf ook behandeld wil worden. Alles draait om het respect voor elkaar en niet over de grenzen van de ander gaan.

Met deze onweer-pubers is het gelukkig goed afgelopen! Dat kan ik niet zeggen van een oud-leerling, die even in een stoere bui over de treinrails ging lopen. Ze is maar 16 jaar geworden!