Laatst was ik op een feest. Ik stond er met wat vriendinnen en het gesprek dat we voerden ging over relaties en de problemen die hieruit voortkwamen. We voelden allemaal een verbondenheid met elkaar en de sfeer was opgetogen en saamhorig. Ineens mengde zich een voor ons onbekende vrouw in onze groep. Dit voelde voor mij als inbreuk op ons gesprek, maar de vrouw leek er geen besef van te hebben. Uit beleefdheid beantwoordden wij haar vragen over hoe wij de gastvrouw leken te kennen. Maar de teleurstelling over het niet vervolgen van het gesprek was duidelijk voelbaar. Kort hierna liepen mijn vriendinnen één voor één weg.

Je zou kunnen zeggen dat deze vrouw een weinig invoelend vermogen heeft. Zij voelde niet aan dat het voor ons prettiger zou zijn geweest ons gesprek even af te maken. Uiteindelijk konden wij ons hierdoor ook niet openstellen naar haar en liepen we van haar weg.

In de volksmond wordt dit ook wel 'een bord voor je kop' genoemd. Wanneer ik deze uitdrukking opzoek op het internet kom ik bij de Genootschap Onze Taal tot het volgende: Als van iemand wordt gezegd dat hij een bord voor zijn kop heeft, betekent dit dat hij onbeschaamd zijn eigen gang gaat, kortzichtig is en niet gevoelig is voor signalen van anderen. Deze vrouw kon onze signalen niet opvangen, anders had zij zich niet zonder scrupules ingebroken in onze saamhorigheid.

In mijn praktijk krijg ik soms mensen die willen werken aan hun invoelende vermogen. Deze mensen lopen steeds tegen dezelfde problemen aan: ze ontdekken dat mensen zich ergeren aan hen, maar snappen eigenlijk niet hoe dat kan. Ze kunnen meestal alleen hun eigen standpunt zien. Laatst nog was er een vrouw die steeds maar boze collega's tegenover zich kreeg. Ze werkte als leidinggevende in een  groot bedrijf en liep tegen collega's aan die niet wilden meewerken. In gesprekken kwamen we erachter dat zij de lijn uitzette zonder aan de anderen te vragen of ze het eens waren met deze lijn. De collega's zeiden ja (uit beleefdheid of omdat ze voelden dat ze toch geen ruimte kregen) maar deden 't niet. De vrouw begreep niet hoe dat kon: want zij wist toch wat goed zou zijn voor het bedrijf?

Toen we gingen werken bleek dat er veel spanning aan de voorkant van haar hoofd zat. Verschillende keren zag ze een metalen plaat aan de voorkant van haar hoofd. Wat mij dan weer moet denken aan 'het bord voor je kop'.

Wanneer je in chakra's gelooft (volgens de Indiase geneeskunst zijn dit energiepunten op het lichaam), is het een toevalligheid dat je zesde chakra op je voorhoofd zit? Deze plek staat voor gevoelens die te maken hebben met het wel/niet luisteren naar je intuïtie, ervaren van jezelf en de wereld om je heen. Wanneer deze goed werkt, kun je helder naar de wereld om je heen kijken. Wanneer deze is afgesloten, kun je dat niet. Een goedwerkende zesde chakra zorgt ervoor dat we dingen weten zonder logica of verstand te gebruiken.

De vrouw in mijn praktijk ontdekte dat de metalen plaat al in haar jeugd ontstaan was, uit angst voor haar (dominante) moeder. Toen we hieraan hadden gewerkt, kon deze vrouw beter de signalen die haar collega's uitdroegen oppikken en hierop anticiperen. Hierdoor kreeg ze een fijnere verstandhouding met haar collega's en kwam er meer begrip voor hun visie.

Ken je iemand die dit heeft? Hoe ga je daarmee om?