0
Contact
voor kind
en volwassene
Ze komt mijn kamer binnen.
Zij was 7 en ik was toen 25.
Het is 33 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst gezien hebben.
Ik was haar juf.
Je bent nog steeds mooi,
zegt ze me.
Het streelt me.
Maar het voelt anders.
Als je jong bent is uiterlijk belangrijk,
In de pubertijd leef je erop.
Kijken en bekeken worden,
door beider partijen.
Concurrentiebeding bij de ene,
de ander is aantrekking,
je uiterlijk is jouw visite kaart,
dat is duidelijk bewust.
Als je ouder bent wordt het anders.
Je beseft de tegenwaarde ervan.
Als de eerste rimpels komen,
ben je blij dat je geen topmodel bent.
Dan moet je namelijk mooi blijven.
Je verliest het altijd van de ouderdom.
Als ’het mooi zijn’ een gevecht wordt
gaat de zwaartekracht winnen.
Dan heb je niets op te houden,
de inhoud wordt belangrijker.
Word ik goed bevonden?
Door mezelf maar ook door anderen?
Hoe zie ik mijzelf?
Ben ik warm en meelevend?
Vertoon ik respectvol gedrag?
Kan ik mezelf in de spiegel aankijken?
Dat is iets wat nu belangrijker is.
Natuurlijk streelt het zo’n opmerking
maar het is geen must.
Verzorgd eruitzien is belangrijker.
Mijn eigenwaarde is niet meer
gekoppeld aan mijn lijf en hoofd
maar hoe ik me voel,
rust en stevigheid.
Het voelt als een
natuurlijke innerlijke ontwikkeling,
die ieder mens zal
moeten aangaan.
En dat is goed.
Bevrijdend.
Zonder filter;-)