Emotietherapie

voor kind
en volwassene

Verbonden

dinsdag 2 mei 2023

Ze zijn tachtig plus en ze lopen.
Elke week wel een keer of twee.
Er wordt gewalkt en getalkt:
ziektes, kunstgebitten, gehoorapparaten,
kunstknieën en -heupen.
Er is een plusclub en kneuzenclub.
Eén ding is zeker:
koffie bij de golf.

Er wordt niet gegolfd
maar wel uitgepuft.
De meesten zijn weduwen.
Het samen is fijn.

Vandaag is het meer dan fijn.
Ze is bijna 87.
Diep in haar hart is er geloven,
in de hemel en de geesten.
Soms schiet ze in haar hoofd.
Dan is er twijfel.

Vandaag niet!
Ze hoorde het verhaal.
Van hem die zijn lief naast zich voelde en zag.
Onmogelijk, want zij was in de grond.
Het was geen droom want hij voelde haar lijf.
Een wonder!

En ineens wist ze het weer.
Toen haar eigen man dood was, zag ze hem ook.
Alsof het echt was,
bij het tandenpoetsen,
troostend en niet alleen.

Ze deelt dit met de club.
En dan barst het los.
Ieder heeft haar verhaal.
Na de dood van hun lief,
gezien, gevoeld en gehoord,
lichten aan, lichten uit,
rare onmogelijke verhalen.
Het wordt niet gesnapt.
Maar het was er echt.

B. gelooft echt niet.
“Er is echt niets, jullie grote fantasie!” roept ze
Thuis vertelt ze het haar zoon.
“Maar ma, pa staat daar!” zegt hij.
Hij wijst op een plek.
B. ziet echt niets.

Het is fijn en saamhorig
Een bondje op die golf.
Er wordt gelachen en er is hoop.
Ze voelen dat er iets na het leven moet zijn.
Één van de acht huilt.
“Ben zo blij met deze club!” roept ze.
Haar man ligt pas net.

Vandaag is meer dan fijn!

< Terug

Reacties  |  Reactie toevoegen »

Blogarchief