0
Contact
voor kind
en volwassene
Een rondje social media geeft aan wat een fantastisch leven iedereen heeft. Mooie interieurs, adorabele huisgenoten, #genieten op het strand, #samen met mijn fantastische kinderen en mijn schattige hond.
Ook de zakelijke successen worden tot in den treure gedeeld: verkochte boeken, interviews, georganiseerde evenementen, goede recensies, verassende wetenschappelijke onderzoeken en successen, noem het maar op….
De wereld lijkt perfect. De visie van de maker van Facebook is zelfs zo dat hij vindt dat iedereen een goed gevoel moet hebben over wat er geschreven wordt. Als ik een advertentie maak met daarin de zin: “Angst aanpakken voor dominantie”, is het woord dominantie te negatief en wordt deze afgekeurd.
Facebook helpt hierbij (onbedoeld) mee aan de visie van perfectie van deze tijd: Je moet een leuk huis, fijne buren, een mooi tuin hebben. Het liefst moet je ook nog kinderen hebben en die moeten ook allemaal goed in hun vel zitten en succesvol zijn. En uiteraard moet je een goede band met ze hebben.
Je moet vanaf jongs af aan al je passie weten en ervoor gaan met de je studie. Je moet je hart hebben gevolgd met het kiezen van je baan en er goed mee kunnen verdienen. Je hebt een leuk sociaal netwerk en gaat ook geregeld met ze uit eten of een weekendje weg.
Met je familie moet je een goede band hebben, wanneer je samen bent moet het knus en saamhorig voelen. Ook moet je vrijwilligerswerk doen want dat hoort zeker in dit perfecte plaatje.
De waarheid achter deze mooie plaatjes op social media is gelukkig menselijker. Veelal ruimen mensen hun huis op voordat de foto wordt geplaatst. Ook wordt er verzwegen dat je kind is gestopt met zijn studie en zwaar gestrest is. En de ruzies en het slaan met de deuren hoor je niet. Het kerstdiner waarbij er veel mensen op hun mobiel te vinden zijn, zul je ook niet zien.
De lat voor veel mensen ligt heel hoog. En dan ontstaat er een gevoel van falen. Er zijn steeds meer jongeren die vastlopen in deze perfectie. En maar al te vaak resulteert dit in depressieve gevoelens.
Wij, mensen, zullen moeten accepteren dat perfectie niet bestaat en dat het hard nodig is om niet zoveel te moeten. Zoals de koning ooit zei: “Geef jezelf wat ruimte en streef het geluk niet zo obsessief na!”