Het moment dat ik bedacht om een opleiding te gaan doen in de alternatieve hoek, heb ik mezelf achter de oren gekrabd. Ik werkte in het Speciale Basisonderwijs. ‘Zouden ze me niet raar vinden, zou ik wel ingang hebben?’ In die tijd (2001) werd er nog nauwelijks of niet over emoties en gevoelens gesproken. “Is het niet wat vaag? Vind je het niet zweverig?” zeiden ze.
Toch voelde ik toen dat het mijn pad was. Ik werd er blij van en ik zag potentie voor de toekomst. Ik heb gelijk gekregen, ik was een voorloper;).

In 2007 werd de praktijk officieel. Mijn zelf ontwikkelde emotiemethode was ook af en het ging stromen…. Het begon met het kind van de kapper. Ik besloot me aan te melden bij een beroepsvereniging VIV en ook registratiebureau RBCZ. Ik ging in een gezondheidscentrum werken, thuis groeide ik uit mijn jasje. Om het vergoed te krijgen moest ik weer naar school: medische basiskennis en psychologische basiskennis.

In mijn praktijk voel ik me een volwaardig hulpverlener. Mensen praten met elkaar en vertrouwen diegenen met wie ze praten. Moeders, vaders, buren, zussen, vriendinnen en collegae kletsen het door.
Het goede resultaat zorgt ervoor dat mensen reclame voor mij maken. Mensen merken dat het werkt. Als je (on)bewust spanningen loslaat, verandert je gedrag.

Een onderzoek uit 2018 (CBS) laat zien dat 11 procent van de bevolking gebruik maakt van complementaire (voorheen alternatieve) zorg. En doorgaans zijn de mensen daar ook tevreden over.
Mensen gaan zich fitter, vitaler en rustiger voelen. In mijn vakgebied komt er rust in het gezin doordat kinderen en ouders zich beter gaan gedragen. Ik voorkom dat kinderen later gaan vastlopen, dat ze naar een psychiater moeten of dat ze opgenomen moeten worden. Jong geleerd is oud gedaan.

En dan komt de tweede lockdown. De complementaire contactberoepen moesten dicht in tegenstelling tot de reguliere contactberoepen. Er was duidelijk sprake van discriminatie.
En wat ik altijd al gevoeld en gehoord had vanuit de reguliere hoek, kwam tot uiting: “Ach baat het niet dan schaadt het niet! Je hebt het zeker zo druk omdat je goed kunt luisteren! Ben je BIG geregistreerd? Is die methode van jou wel wetenschappelijk bewezen?”

De keuze in de tweede lockdown was eigenlijk een bijzondere. Veel mensen weten het niet maar in negentig procent van de ziekenhuizen is complementaire zorg een onderdeel van de genezing. Dit is uit een rapport van 2015 uitgevoerd door het Louis Bolk instituut. Babymassage, creatieve therapie, haptonomie, hypnotherapie, massage en mindfulness, voetreflexmassage en nog veel meer worden ingezet voor een sneller herstel. Dit gebeurt meestal kleinschalig en op initiatief van enkele zorgprofessionals. Dat dan weer wel.

Wat ook veel mensen niet weten is dat in 2015 een onderzoek werd gedaan onder honderden wetenschappelijk psychologische experimenten die in vakbladen waren gepubliceerd. En daaruit bleek dat maar 36 procent van deze onderzoeken dezelfde uitslag hadden tijdens deze steekproef.  Methodoloog John Ioannidis van de Stanford-universiteit spreekt zelfs van een zwarte dag voor de wetenschap. "Dit is een steekproef van de beste studies uit de beste vakbladen", zegt hij in de Volkskrant. "Dat doet vermoeden dat van de hele psychologische literatuur misschien wel 80 procent of meer niet klopt."

Mijn wens in 2021 is, dat de regering en ook de reguliere zorg de complementaire zorg als volwaardig behandelt. De ervaring die ik in mijn vakgebied heb, kan een uitstekende aanvulling zijn.
En ik? Ik behandel van de week de zoveelste arts. Die hebben namelijk ook emoties:).